Hakendover en de paardenprocessie meer dan een bezoek waard
Hakendover is één van de weinige nog resterende 'succesvolle' middeleeuwse bedevaartplaatsen zoals bijvoorbeeld Santiago di Compostela, maar kleinschaliger. Het doel van een bedevaartplaats was meestal “genezing”. Hakendover was op dat vlak een “allround” bedevaartplaats. Je kon in Hakendover voor tal van 'problemen' terecht, niet voor één specifiek. Volgens oude mirakelverhalen kwamen doden tot leven, duivels werden uitgedreven...
Ook nu nog beweren enkelingen dat zich wonderlijke genezingen voordoen...
Bedevaarders nemen takjes mee van een spikdoorn, water van de bron, grond van het kerkhof. Ze komen bidden voor genezing van hun kinderen, familieleden of dieren. Meestal komt slechts één van die elementen voor in een bedevaartplaats. Deze cultus bevat echter een uitzonderlijke hoeveelheid verhaalmotieven. De verhalen over een heilige boom, een zijden draad die een vruchtbare plek in volle wintertijd omspant, de paardenprocessie... roepen herinneringen op aan voor-christelijke tijden. Bronnen uit de 15e eeuw verhalen over deze legenden...
Hakendover kent traditioneel twee bedevaarten: het Dertienmaal in januari en de paardenprocessie op paasmaandag. Hakendover is niet uniek omwille van het feit dat het een bedevaartplaats is, ook niet door de paardenprocessie. Hakendover is uniek door de massa “ingrediënten” en “motieven” in de bedevaart en de legende. De paardenprocessie lokt jaarlijks duizenden bedevaarders en dagjestoeristen, allen onder de indruk van de stormloop van de paarden over de pas gezaaide velden. Dit zou de vruchtbaarheid en de groei enkel bevorderen...
